Spanning op zijn tijd is goed, maar deze spanning not so funny.
Sinds een tijd is onze hond (Amerikaanse Staffordshire terrier) Tygo wat aan het rommelen met zijn gezondheid, last van zijn rug en wat vreemde klachten (waarvan wij in eerste instantie dachten dat dat bij zijn rugblessure hoorde). Nou is hij toevallig een heel sterke hond, met een ongelooflijk enthousiast karakter, altijd blij en energiek, een hond die overigens niet snel pijn zal laten zien.
Nou begon ik mij wel erge zorgen te maken, omdat het maar niet beter ging met mijn beste vriend. Soms had hij dagen dat ie krom (bolle rug) liep, piepte, apathisch in een hoek stond, niet wilde liggen. Man man man wat is dat rot om je vriendje te zien met pijn, en dat je machteloos bent. Foto’s laten maken, bloedonderzoek, urine laten testen, alles om duidelijkheid te krijgen. Door alle onderzoeken was er geconcludeerd dat hij misschien een zenuwbeknelling zou hebben in zijn rug. Dus pijnstillers, ontstekingremmers en doorverwezen naar de fysio.
Heel goed geholpen door de fysio, maar nee dit was het toch niet. Voor mijn gevoel en wat Tygo liet zien strookte dit niet met de diagnose die ik kreeg voor hem (meer…)